Een lopend rekeningoverschot betekent dat een land meer inkomsten genereert uit handel, diensten en inkomensstromen met het buitenland dan het uitgeeft. Dit saldo wordt bepaald door vier componenten:
- Goederenrekening: het verschil tussen export en import van fysieke goederen.
- Dienstenrekening: het verschil tussen export en import van diensten.
- Primaire inkomensrekening: inkomsten zoals lonen, dividenden en rentes uit het buitenland minus soortgelijke betalingen aan het buitenland.
- Secundaire inkomensrekening: overdrachten zoals ontwikkelingshulp en andere eenzijdige transacties.
In het vierde kwartaal van 2024 rapporteerde Nederland een lopende rekeningoverschot van €38,9 miljard, een stijging ten opzichte van €33,2 miljard in dezelfde periode het jaar ervoor. Deze toename is voornamelijk toe te schrijven aan:
- Goederenoverschot: Het saldo steeg naar €29,4 miljard, vergeleken met €24,5 miljard in het vierde kwartaal van 2023.
- Dienstenoverschot: Dit nam toe tot €11 miljard, van €10,5 miljard een jaar eerder.
- Primaire inkomenssaldo: Het saldo veranderde van een tekort van €0,1 miljard naar een overschot van €0,2 miljard.
- Secundaire inkomenssaldo: Het tekort nam toe tot €1,7 miljard, van €0,5 miljard een jaar eerder.
Deze cijfers onderstrepen de sterke handelspositie van Nederland en de voortdurende bijdrage van internationale handel aan de economie. Echter, een aanhoudend hoog overschot kan ook wijzen op onderliggende economische onevenwichtigheden, zoals lage binnenlandse investeringen of een overmatige afhankelijkheid van buitenlandse vraag. Het is daarom cruciaal voor beleidsmakers om deze ontwikkelingen nauwlettend te volgen en te streven naar een evenwichtige en duurzame economische groei.
Bron: Trading Economics